Bijna iedereen is wel eens in het ziekenhuis geweest voor het maken van een röntgenfoto. Daarbij is het u vast wel opgevallen dat het maken van een röntgenfoto totaal verschillend is van het maken van een gewone foto. Bij een gewone foto valt het (zichtbare) licht op een bepaald voorwerp. Bij een röntgenfoto worden verschillen gemeten in (röntgen)straling nadat ze door een object gegaan zijn. De (onzichtbare) röntgenstraling valt op een cassette met daarin een fosforscherm. Met een speciaal (“uitlees”)apparaat kan het verschil in belichting gemeten worden en in een zichtbaar (computer)beeld vastgelegd worden. Verschillen in dichtheid in het object geven verschillen in witting op de röntgenfoto. Zo kunnen we als het ware door het dier heen kijken. Deze medische beeldvorming is uitermate geschikt voor de diagnostiek van afwijkingen aan het skelet van de dieren. Ook voor de screening van bepaalde erfelijke afwijkingen zoals heupdysplasie en elleboogdysplasie wordt gebruik gemaakt van röntgendiagnostiek. Voor het (nadere) onderzoek van kreupele honden en katten (o.a. na een ongeval) is de röntgendiagnostiek vaak een onmisbaar onderdeel, maar ook bij onderzoek van de weke delen (o.a. borst- en buikorganen) is het een veelvuldig door ons toegepaste techniek.

Röntgenstraling is niet zonder risico! Daarom dragen wij altijd loodhandschoenen en een loodschort tijdens het onderzoek. Ook als iemand (bijvoorbeeld de eigenaar) helpt moet deze beschermende kleding dragen (handschoenen en loodschort). Omdat het belangrijk is dat de dieren goed stil liggen tijdens het onderzoek is vaak een lichte sedatie nodig. Dit is zeker het geval als er sprake is van een pijnlijk onderzoek, bijvoorbeeld bij botbreuken of als er een opname in een ongebruikelijke houding gemaakt moet worden. Ook zijn sommige dieren nerveus en is het daarom plezieriger voor het dier als het slaperig is.

Voor het maken van een röntgenfoto dient u een afspraak te maken.